Beste LinkedIn,
Ik heb slecht nieuws. Ik voel dat we uit elkaar groeien, dat onze wegen stilaan scheiden, dat we allebei veranderd zijn en de magie van onze begindagen wat wegebt. Ik wil ons nog een kans geven, maar eigenlijk geloof ik niet meer in de goede afloop.
Waarom, vraag je? Wel, ik ben mijn geloof in onze relatie kwijt. Vroeger was hier ruimte voor interactie, leerde je me interessante mensen kennen, las ik boeiende dingen waaraan ik iets had… Goh, er was zelfs een tijd dat je opdrachten en nieuwe klanten aanleverde. Wat Twitter 15 jaar geleden voor mijn amusement was, was jij, beste LinkedIn, voor alles wat met werk te maken had. Zonder dat het als werk aanvoelde nota bene. Wat was je goed.
Maar nu, beste LinkedIn, zie ik een tijdslijn vol zelfverheerlijking, een tijdslijn vol zelfverklaarde experts die me vertellen hoe ik van mijn al te bescheiden zaakje een miljoenenbusiness kan maken met behulp van de zoveelste AI-tool die de wereld gaat veranderen of door levenslessen ter harte te nemen zoals ’s ochtends mijn bed opmaken of in de bergen te gaan brainstormen met collega’s.
De privéberichten die je me bezorgt zijn niet langer van ex-collega’s die vragen hoe het met me gaat, of mensen die met me willen samenwerken, maar van business development experts die me op drie maanden tijd vijftien nieuwe klanten gaan bezorgen niet-tevreden-geld-terug-uiteraard en van mensen aan het andere eind van de wereld die mijn website toch oh zo geweldig vinden en hem voor bijna geen geld nog fantastischer gaan maken…
De jobs die je me aanbiedt… Kwatongen durven al eens beweren dat de Googles van deze wereld en de bedrijven die socialmediakanalen bezitten alles over ons weten. Wanneer ik naar de jobs kijk die je me voorstelt, ben ik vrij zeker dat je heel weinig over me weet. Zelfs wanneer ik heel secuur mijn profiel up-to-date houd en eigenhandig jobcriteria selecteer, lukt het je niet.
En de posts die ik zelf met je deel, beste LinkedIn, wil je aan niemand meer tonen. Ik weet waarom, ik begrijp je verdienmodel en ik begrijp dat ook jij moet zorgen voor brood op tafel. Maar dat ik je gedrag begrijp wil niet zeggen dat ik het apprecieer (mental note: deze zin gebruiken bij mijn twee pubers). Meer nog, ik vind dat je met zo’n houding het woord ‘sociaal’ in ‘sociale media’ een beetje wrange bijklank geeft. Je doet me de laatste tijd heel erg denken aan de cursus Differentiaalmeetkunde die ik in het eerste jaar aan de universiteit volgde: hoe meer tijd ik in je investeer, hoe teleurstellender het resultaat.
Daarom dus beste LinkedIn voel ik dat het niet zo goed meer botert tussen ons. Ik vrees zelfs dat het niet meer goed komt tussen ons. Omdat ik een jarenlange vriendschap niet zomaar opgeef, wil ik je nog een kans geven. Maar in onze relatie is het vertrouwen weg… en eigenlijk geloof ik je niet meer.
B.